(Milli Gazete)
Giriş
Sovyetler sonrası yeni soğuk savaşın en önemli ve etkin
araçları, Sivil Toplum Kuruluşlarıdır (STK)/örgütleridir (NGO). Batı hem kendi
ülkesinde hem de diğer ülkelerde, özellikle, sömürgeleştirmek istediği
ülkelerde, STK’lar kurmakta veya var olanlara sızmakta, onları finanse etmekte,
eğitmekte, yönlendirmekte ve onlar üzerinden menfaatlerini gerçekleştirecek
operasyonlar yapmakta ve stratejiler uygulamaktadır. ABD-İngiltere-İsrail-Küresel
Tefeci Sermaye (Siyonist)-AB (Şer Ekseni), hedef ülkelerde işbirlikçi STK’lar
bulmayı ve bulunan yerli işbirlikçiler aracılığıyla söz konusu ülkelerde kendi
politikalarını uygulamayı, iktidarları askeri devreye sokmadan devirmeyi,
sistemi kilitlemeyi, iktidarda olanları yıpratmayı, bir strateji olarak
belirlemiştir. STK’lar aracılığıyla siyasi iktidarın düşürülmesine, sert güç
kullanılmadığından dolayı, “Kadife Darbe/Devrim” denmektedir. Kadife darbelerin
en önemli özelliği, yumuşak güç kullanması ve seçim odaklı olarak seçim
sonrasında öldürücü darbeyi vurmayı hedeflemesidir.
İlk Kadife Darbe dalgası, Sırbistan, Moldavya, Belarus,
Ukrayna, Gürcistan, Kırgızistan, Kıbrıs ve Lübnan darbe zinciridir. Bu
darbelerin ortak özelliğinden dolayı bunları Birinci Nesil Kadife Darbeler
olarak nitelendirmekteyiz. “Arap Baharı” olarak nitelendirilen Kadife darbeler
ise birincisinden farklı özellikler taşıdığından dolayı buna da İkinci Nesil
Kadife Darbeler adını vermekteyiz.
Türkiye’nin bölgesel/küresel güç olma, “yeni Osmanlı
misyonunu” inşa etme, İsrail’le uzlaşmama, Kıbrıs ve Ermenistan meselelerini
Batının istediği şekilde çözmeme ve Rusya/Çin ile iyi ilişkiler geliştirme
nedeniyle ABD’nin “Büyük Ortadoğu Projesi”, İsrail’in “Büyük İsrail Projesi”,
AB’nin “2. Sevr projesi”, Rusya’nın “Sıcak denizlere Açılma Projesi” ve İran’ın
“Şia Güvenlik Hattı Projesi” ile çatışmaktadır. Ayrıca Türkiye’nin Hamas ve
Müslüman kardeşler politikaları nedeniyle Suud ile bir gerilim yaşamaktadır.
Reyhanlı operasyonu ile başlayan süreç, Taksim “Gezi Parkı”
olayları ile farklı bir boyuta gelmiştir. Türkiye’de yeni bir tür Kadife darbe
başlatılmıştır. Biz bunu, öncekilerinden farklı bazı özelliklerinden dolayı,
Üçüncü Nesil Kadife Darbe olarak isimlendirmiştik (Geçmişteki Milli Gazete Yazıları).
Taksim Gezi parkı hadiseleri ile başlayan süreç, 3. Nesil Kadife Darbenin
başlangıç evresi olup Reyhanlı Psikolojik Harekâtı üzerine inşa edilmiştir.
Türkiye’deki 3. Nesil Kadife Darbe Süreci, bundan sonra Taksim Kadife Darbe
Süreci olarak anılacaktır. Kadife darbelerin seçim odaklı olmasını göz önüne
aldığımızda Reyhanlı olaylarının başladığı zaman itibarıyla Türkiye’nin önünde
mahalli seçimler, cumhurbaşkanlığı seçimleri ve 2015 genel seçimler olmak üzere
üç seçim dönemi vardı. Taksim’le birlikte başlayan Kadife Darbe sürecinin ana
stratejisinin, en azından bu üç seçim dönemi göz önüne alınarak çizildiğini
önceki yazılarımızda ifade etmiştik. Bu gerçek, önümüzdeki günlerde olabilecek
olaylarda göz ardı edilmemelidir.
Taksim Kadife darbe sürecinin 2. aşaması, Dershaneler
Savaşı, 3. aşaması 17-25 Aralık Polis- Yargı Girişimi, 4. aşaması MİT’in
TIRları Operasyonu, 5. aşaması Dış İşleri bakanlığının dinlenmesi, 6. aşaması
Soma Sabotajı ve 7. aşaması Kobani nedeniyle başlatılan PKK-HDP-BDP-KCK provokasyonudur
(Kobani Provokasyonu). Kadife darbenin 7. aşaması, 2015 seçimlerine dönük ilk
ciddi eylem türü olup Reyhanlı’da olduğu gibi gene Suriye merkezli olarak
planlanmış ve yürürlüğe sokulmuştur. Bu nedenle Reyhanlı - Kobani eksenini
birlikte ele alıp değerlendirmemiz gerekmektedir.
Bu ve bundan sonraki birkaç yazıda “Ayn el Arap” (Kobani)
üzerinden yürütülen kadife darbe süreci ele alınıp değerlendirilecektir.
Kadife Darbelerin Genel Yönetim Yapısı
Kadife Darbelerin teorik alt yapısı, Avusturyalı düşünür Karl
Popper’in `Açık Toplum ve Düşmanları’ adlı kitabındaki düşüncelerine
dayanmaktadır. Kadife darbelerde uygulanan yöntemin temel felsefesi ise,
siyaset bilimci Gene Sharp’a aittir. `Şiddet İçermeyen Hareketin Politikası’ ve
`Diktatörlükten Demokrasiye’ adlı kitaplarında uygulanan yöntem
anlatılmaktadır.
Bugüne kadarki kadife darbelerin ana stratejisini çizen
beyin takımı, Soros merkezli Siyonist-Mason bir kadro olmuştur. Bu, kadife
darbelerin yönetimi anlamında ilk halkayı oluşturmaktadır ve uygulanan ülkelerin
dışındadır (Şekil 1). Bu nedenle hedef ülkelerde ana stratejiye uygun bir
şekilde Kadife darbelerin yönetilebilmesi için o ülke içerisinde var olan, o
ülkenin vatandaşı konumundaki mason-sabatayist-Siyonist-işbirlikçilerden oluşan
2. Derecede bir beyin takımı vardır. Bunlar, mevcut siyasi iktidara ve sisteme
karşı olan “gayrı memnun örgütleri” ve “kitleleri” harekete geçirip kadife
darbe ana stratejisinin hayata geçirilmesini sağlamaktadırlar. Eylemci grup,
ülkedeki tüm gayrı memnunları kuşatacak tarzda öngörülen eylem türlerini
devreye sokmakta ve ona göre davranmaktadır (Şekil1).
Kadife Darbelerde yerli işbirlikçiler aracılığıyla,
iktidarları düşürerek ülkeleri içerden ele geçirmek ana yaklaşım tarzıdır. Şer
Ekseni tarafından ülkeler içerden karıştırılmakta, etnik, mezhebi ve diğer tüm
ayrılıklar tahrik edilmekte, tüm gayrı memnunlar iktidar karşıtı bir safta
birleştirilmek istenmektedir. Finansman ve medya desteği, Şer Ekseni (Özellikle
ABD ve Siyonizm) STK’larınca karşılanmaktadır.
Reyhanlı Operasyonu
11.05.2013’de, Reyhanlı’da ard arda meydana gelen
patlamalarla, 100 civarında insan ölmüş, çok ciddi maddi hasar meydana gelmiş,
manevi tahribat ise çok daha yüksek olmuştur. “Telefon düzenekli ve zaman
ayarlı füze başlıklarında kullanılan RDX’le güçlendirilmiş, 100-250 kilo TNT
ihtiva eden bombalar” 2 veya 3 araç kullanılarak patlatılmıştır.
Reyhanlı olayını, sadece ölü sayısı, maddi ve manevi hasar
boyutu ile değerlendirirsek, hem ana aktörleri bulma, hem de kısa ve uzun
vadeli gerçek niyetlerini anlama konusunda yanılgıya düşer, yanlış sularda
yüzmeye devam ederiz. Bunun için olayın öncesinde ve sonrasında meydana gelen
daha başka olaylara, iç, bölgesel ve küresel değişikliklere bakmak
gerekmektedir.
Bu olaydan bir hafta önce Reyhanlı’da gece yarısı “Suriyelilerin
Türk bayrağı yaktığına” dair bir söylenti çıkarılmıştır. Bu şayiayı kimin
çıkardığı belli değildir. Ancak bu şayiadan sonra, ellerine Türk bayrağı alarak
sokağa çıkan, kim oldukları konusunda hiçbir bilgi verilmeyen, bir grup insan,
slogan atarak Suriyelilere saldırmıştır. Patlamalardan sonra da, kim oldukları
ve kim tarafından tahrik edilip sokağa sürüklendikleri bilinmeyen bir grup
genç, gene Suriyelilere saldırmıştır.
Ayrıca Suriye’de ki Banyas katliamı ile ilgili bir isim,
Mihraç Ural ve bir örgüt, DHKP-C Acilciler ismi, bir hafta öncesinden İngiliz
Times gazetesi tarafından gündeme sokulmuş, Türkiye kamuoyunun şuur altına
yerleştirilmiştir. Reyhanlı’daki patlamaların ardından, aynı isim ve örgüt,
eylemi icra edenler olarak merkeze yerleştirilerek büyük bir psikolojik harekât
başlatılmıştır.
Reyhanlı olayının bir hafta öncesinden başlayıp olay anında
ve sonrasında tek merkezden yürütülen ve toplumu kamplaştırmaya dönük çok
planlı bir kampanya yapılmıştır. Medya tarafından bir hafta öncesinde,
kamuoyuna taktım edilip hakkında her türlü bilgi verilen bir şahsın ve örgütün,
bu eylemi nasıl bu kadar kolay icra ettiği ve yakalanmadığı / yakalanamadığı ve
olayın hemen ardından, faillerinin nasıl bu kadar hızlı bir şekilde tespit
edilebildiği üzerinde durulmamıştır. Olay oluncaya kadar hiç bir şey bilinmiyor
ve fakat olayın hemen ardından her türlü bilgiye ve ayrıntıya sahip
olunabiliniyor. Bir şahıs, bir örgüt ve iki ülke, olayın failleri olarak hemen
suçlu ilan edilmiştir. Mültecilerin suçlu olarak gösterilerek mültecilere
saldırılması, Reyhanlı psikolojik hareketinin ilginç yönlerinden biridir.
Israrla “Sünniler öldürülüyor”, “dövülüyor” ve “hastanelere
alınmıyor” tarzında iddialar ortaya atılmıştır. Alt kimlikler üzerinden siyaset
yapılması, ister istemez şuur altının harekete geçmesine sebebiyet vermiştir.
Gelecek mücadeleler için tarlaya zehirli tohumlar ekilmiştir. Bu noktada şu
soru ya da soruların cevapları aranmamıştır: Bu insanların Sünni oldukları
anında nasıl tespit edilip dövülmüş/öldürülmüş/ tedavi edilmemiştir. Böyle bir
dilin kullanılması, kimin işine yaramıştır Bu bilgileri, kim servis etmiş,
kimler de araştırmadan alıp kullanmıştır
Reyhanlı ile birlikte Türkiye’de eski bir fay hattı (Alevi
–Sünni Fay hattı) enerji ile yüklenip harekete geçirilmeye, hazır hale
getirilmiştir. Taksimde Alevi- Sol örgütler devreye sokularak Kadife darbe
süreci için gerekli olan eylemci ve dayanak kitle inşa edilmiştir. Reyhanlı
Operasyonunu yapanların amacı, Türkiye’deki her kesimi, sarmalın içine sokarak,
herkesin herkesi suçladığı, düşüncenin dumura uğradığı bir kaos ortamı meydana
getirmekti.
Taksim Kadife Darbe Süreci
Taksim Kadife Darbesinin çelik çekirdek kadrosu, ilk halka
olup ABD-İngiltere-İsrail-Küresel Tefeci Sermaye (Siyonist)-AB’den oluşan
küresel operasyonları yöneten kadrodur. İkinci halkası, “İstanbul
Dukalığı/Baronlar” diye anılan ve Taksim’e çıkıp çapulcu olduklarını açıklayan
kadrodur. Bunlar işin strateji boyutu ile meşgul iken stratejinin ve
stratejinin öngördüğü taktiklerin uygulayıcısı operasyonel güç/yapı, Taksim
Kadife Darbesinin “Gezi Parkı” aşamasında (başlangıç aşaması) Alevi-Sol
örgütler, “Dershaneler Savaşı” aşamasında ise Gülen hareketi, üçüncü halkada
yer almıştır ya da konumlandırılmıştır (Şekil 2-Şekil 3).
Taksim Kadife Darbesinin 7. Aşaması: Ayn El Arap (Kobanı)
Provokasyonu
Taksim kadife darbe süreci, sadece siyasi iktidarı değil
Türkiye’yi dizleri üstüne çökertme, yere serme operasyonudur. 1960 kanlı
ihtilalı ile başlayan ihanet hareketinin yeni bir aşamasıdır. Her ne zaman
Türkiye, kendi kendine yeter hale gelmeye, ayakları üzerine durmaya çalışırsa
Türkiye’de darbe olmuştur. Bu süreç, siyasi iktidarların kimliğinden bağımsız
bir süreçtir. Menderes, Demirel, Özal, Erbakan, Ecevit ve Erdoğan farklı
zihniyetlerin, farklı düşüncelerin insanları olmuş olmasına ve Erbakan hariç
diğerleri, mevcut sistemi savunmuş olmasına rağmen, Türkiye’yi güçlendirdikleri,
Küresel güçlerin politikalarına karşı geldikleri, Türkiye’nin menfaatlerini
savundukları an, farklı darbe türleri ile iktidardan
uzaklaştırılmış/uzaklaştırılmak istenmiş ve cezalandırılmış/cezalandırılmak
istenmişlerdir. Öncelikle darbeler sürecinin bu çerçevede değerlendirilmesinin
zaruret olduğuna inanıyorum.
Millet tarafından seçilmiş siyasi iktidarların
cezalandırılmasının, gene millet tarafından yapılması gerekir. Siyası
iktidarlara olan öfke ve kin, yabancı güçlerin satranç tahtasında piyon olarak
kullanılmaya razı olmak gibi bir basiretsizliğe, ferasetsizliğe ve ahlakı
zafiyete sebebiyet vermemelidir.
AKP döneminde Türkiye’nin karşı karşıya kaldığı Kadife darbe
eksenli küresel operasyon, kadife darbenin ilk altı aşamasında istediği sonucu
alamamıştır. Şimdi 2015 seçimlerine doğru giderken yeni taktikler
geliştirilmektedir. Suriye üzerinden başlatılan Kadife darbe süreci, gelinen
aşamada, gene Suriye üzerinden devam ettirilmeye edilmeye çalışılmaktadır.
Sürecin yeni adı Kobani provokasyonudur.
Suriye –Irak hattında Büyük Ortadoğu, Büyük İsrail ve 2.
Sevr Projeleri kapsamında yürütülen bölme, parçalama, kaos meydana getirme
operasyonu, Şer ittifakının (ABD-İngiltere-AB-İsrail- Siyonizm) Irak’ı işgal
etmesi ile başlamış, Arap baharı denilen süreçle devam etmiş, İŞİD denilen
yapının ortaya çıkması/çıkarılması ile zirveye doğru tırmanmaktadır. İŞİD
hareketi, Suriye-Irak hattını ortadan yararak Sünnilik üzerine dayandığı iddia
edilen bir bölge meydana getirmiş ve her geçen gün sınırlarını genişletmiştir.
Erbil’e yaklaştığı zaman ABD tarafından durdurulmuş, bu arada da Kerkük,
Barzani kuvvetleri tarafından işgal edilmiştir. Ermeniler, Yezidiler, Sünni ve
Şii Araplar/Kürtler/Türkmenler, kendi bağlarını, bahçelerini ve evlerini terk
etmişlerdir. Özel bir plan ve stratejiye göre etnik ve mezhepsel göç olayları
gerçekleştirilmiştir. İŞİD’in doğuyu ve güneyi bırakarak aniden Kuzeye,
Kobani’ye yönelmesi, Kobani’deki PYD güçlerine büyük zayiatlar verdirmesi ile
birlikte Batı ayağa kalkmıştır. Kobanı’de büyük bir katliam vardır; buna
seyirci kalınamaz propagandası yapılarak ABD öncülüğünde AB, İngiltere, Arap
ülkeleri ve Türkiye’den ibaret bir koalisyon oluşturulmak istenmiştir.
Koalisyondaki Türkiye harici güçlerin hava harekâtı yapması, Türkiye’nin ise kara
harekâtı yapması öngörülmüştür.
Amaç, Türkiye’nin bir kara harekâtı yaparak Suriye’ye
girmesi, işgalci konumuna sokulması, Suriye’de çatışan tüm gruplar, Suriye
yönetimi, Iran ve Rusya ile karşı karşıya getirilerek yıllarca sürecek ve nasıl
sonuçlanacağı belli olmayan bir kaosa sürüklenmesi; belki de parçalanmasıdır.
Türkiye bu oyunu bozmak ve Suriye topraklarına girmemek için ayrı bir tez
ortaya koymuştur. Türkiye’nin tezi, sorun sadece İŞİD değil; sorun, Suriye’nin
içinde bulunduğu durum ve Suriye yönetimidir. Bundan dolayı mesele bir bütün
olarak ele alınmalıdır. Ayrıca Kobani’ye gelinceye kadar İŞİD, Irak-Suriye
hattında pek çok yeri işgal etmiş, insanları göç ettirmiştir. Kürt bölgesine
yönelince gösterilen hassasiyet, diğer bölgelerde niye gösterilmemiştir Diğer
taraftan İŞİD bir terör örgütü ise PKK ve PYD’de de bir terör örgütüdür. PKK ve
PYD terör örgütlerine askeri yardım yapmanın mantığı nedir, amacı nedir İki
terör örgütü birbirleri ile savaşmaktadır. Birini diğerine tercih etme sebebi
nedir
Bu tez, oyunun birinin bozulmasına fakat diğerinin kapısının
aralanmasına imkân vermiştir. İkinci oyun, PKK-HDP-BDP-KCK’nin Kadife darbenin
üçüncü halkasında, Kadife darbenin eylem strateji ve taktiklerini uygulayacak
bir örgüt olarak yerleştirilmesi ve Kürt Kavmiyetçiliğinin ağına takılmış olan
kitlelerin sokağa çıkartılarak ülkeyi kaosa sürüklemesidir. Bu ikinci oyun, 7
Ekim 2014’de, KCK’nin ve HDP eş başkanı Selahattin Demirtaş’ın ve diğer HDP
yöneticilerinin Kürtleri, solcuları ve tüm siyasi iktidar karşıtlarını sokağa,
eyleme çağırması yürürlüğe sokulmuştur. Türkiye’nin pek çok vilayetinde, son
derece vahşi, kanlı eylemler gerçekleşmiş, 40 civarında vatandaşımız ölmüş,
yüzlerce insan yaralanmış ve iş yerleri, sokaklar yangın yerine çevrilmiş,
yağmalama hadiseleri gerçekleşmiştir. 7 Ekim 2014 tarihinden itibaren
Türkiye’deki Kadife Darbe sürecinin genel yönetim yapısındaki üçüncü halkasında
örgüt bazında bir değişiklik olmuştur. Gülen hareketi PKK-HDP-BDP-KCK’ya yerini
terk ederek bir dış halkaya kaydırılmıştır (Şekil 4).
Dikkat edilmesi gereken nokta, kitlelerin bu denli vahşice
davranmasının sebebi o anki çağrı ve onun muhtevası olmayıp Reyhanlı’dakine
benzer bir Psikolojik Harekâtın aylar öncesinden yürütülmeye başlanmış ve bir
şuur altının oluşturulmuş olmasıdır.
Kadife Darbenin Kobani aşamasının diğer boyutları daha sonra
ele alınacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder