TÜM İNSANLIĞA KARŞI AÇILMIŞ BİR SAVAŞ -III: Siyonizm'e Karşı Yapılması Gerekenler

 (Umran Dergisi)

“Bilgin-yöneticileri (Rabbaniyyûn) ve yüksek bilginleri (Ahbâr), onları, günah söylemelerinden ve haram yiyiciliklerinden sakındırmalı değil miydi? Yapmakta oldukları şeyler ne kötüdür.”(5/63)

Geçen iki sayıda Siyonizm’in temel varsayımlarını ve bu varsayımlar üzerine inşa edilmiş temel taktik ve stratejileri ana hatları ile inceledik. Siyonizm’e karşı bir mücadele, bu ana varsayımlar, ve bu ana varsayımlar üzerine kurulu strateji, taktik ve politikaların gereğince anlaşılması üzerine bina edilmelidir. Olguyu bütün çıplaklığı ile kavramak, analiz etmek ve bir senteze ulaşmak sağlam temeller üzerinde inşa edilecek bir mücadele için şarttır. Böyle bir mücadele, kin, nefret ve duygusallık üzerine inşa edilemez.

Bu sayıda, Siyonizm’in insanlığa karşı açtığı bir savaşta Siyonistlerin de kurtuluşunu ön gören bir mücadele için yapılması gerekenler üzerinde durulacaktır.

Siyonizm’in Tezatları 

Genelde Yahudilerin, özelde Siyonistlerin elinde iki önemli güç bulunmaktadır: Para ve Medya. Bu iki güç aracılığıyla dünyanın değişik ülkelerinde güçlü lobiler kurmuşlardır. Bu lobiler aracılığıyla hükümetler, medya, iş dünyası, akademik dünya ve aydınlar üzerinde yoğun baskı uygulanmaktadır. Lobi faaliyeti ile genelde Siyonizm’in özelde İsrail’in istek, politika ve stratejileri ülkelerin aleyhine olacak tarzda şekillendirilmektedir. İletişim ve ulaşımın getirdiği kolaylıklar küresel bir olumsuzluğun yaygınlaşmasına sebebiyet vermektedir. İsrail’in Siyonist yöneticilerinin uyguladığı vahşi, zalim ve gaddar politikalar sonucunda sessiz kalan ülke yönetimleri ve uluslarası kuruluşlar yıpranmakta ve güven kaybına uğramaktadır. Hemen hemen tüm dünyada milletler, aldatılmaktan dolayı devletlerine karşı güvensizlik duymaya başlamışlardır. Millet-devlet tezadı ortaya çıkmaktadır.

Siyonizm’in tarihi süreçte uyguladığı politikalar, yaptığı katliamlar ve yürüttüğü psikolojik savaş sonucu çok ciddi fay hatlarının ve tezatların meydana gelmesine sebebiyet vermiştir:

•          Siyonizm’le insanlık arasındaki tezat

•          Siyonist Yahudilerle Siyonist olmayan Yahudiler arasındaki tezat

•          Siyonistler arasındaki tezat

•          Ülke yönetimleri ile Siyonist lobiler arasındaki tezat

•          Siyonist baskı altındaki ülke yönetimleri ile halk arasındaki tezat

Bütün bu tezatların alacağı şekil, hem Yahudilerin geleceğini hem de insanlığın geleceğini şekillendirecektir.

Siyonizm’le İnsanlık Arasındaki Tezat

Bugün Ortadoğu’da yaşanan sorun, sadece bu bölgeye has bir sorun değildir. Bu, dünyayı kontrol etmek isteyen Siyonizm’le insanlığın tümü arasındaki bir sorundur. Siyonizm Tevrat’ın tahrif edilerek yorumlanması ile ortaya çıkmış, hem dünya insanlığına hem de Yahudilere karşı suç işleyen bir zihniyettir. ‘Seçilmiş halk’ varsayımının nihai sonucu, üstün ırk ve soykırımdır. Siyonistler kendilerini birinci sınıf seçilmiş olarak görürken diğer insanları ikinci sınıf , köle olarak görmektedirler. Etnik temizliği meşru kabul etmektedirler. Bu, Siyonistlerle tüm insanlık arasındaki birinci derece tezattır, birinci derece fay hattıdır.

Bu bakış açısından dolayı isteklerine karşı direnen kim olursa olsun onları yok etmeyi, dini bir gereklilik olarak sunmaktadırlar. Bugüne kadar sivilleri katletmelerinin nedeni budur. Dolayısıyla Siyonistlerle geri kalan tüm insanlık arasında açıktan ilan edilmemiş bir savaş vardır. Bu gizli savaş, deşifre edilerek tüm insanlığa en güzel bir şekilde anlatılmalıdır. Siyonizm’in tüm ülkelerde sorun çıkartmayı ilke edindiği ve bunu dünya hakimiyet için verilecek Armagedon’a (Son Dünya Hakimiyet Savaşı) hazırlık olarak yaptıkları delilleri ile ortaya konulmalıdır. Hedefe ulaşabilmeleri için insanlığın temel değerlerini yozlaştırarak sürüleştirmek istedikleri iyi anlatılmalıdır.

Dünyadaki barışın önünde en ciddi tehlike bu hedeflerinden dolayı Siyonizm’dir. Dünyada yapılan anketlerde barışın önünde en ciddi tehlike olarak İsrail ile ABD’nin görülmesi böyle bir tezadın gittikçe derinleştiğini göstermektedir. O nedenle uygulanacak politikalarla Siyonizm’le insanlık arasındaki bu tezat teşhir edilerek daha da derinleştirilmeli ve insanlığın ortak tavır alması için çalışılmalıdır.

Ülke Yönetimleri ile Siyonist Lobiler Arasındaki Tezat

Siyonizm’in bugünkü gücü İsrail’de bir devletleri olmasından değil dünyada kurdukları güçlü lobilerden kaynaklanmaktadır. Bu lobiler, uluslararası sermaye ve uluslararası medya desteğinden dolayı ülkelerin kaderlerinde etkindirler. Dünyanın hemen hemen her ülkesinde bir Yahudi lobisi bulmak mümkündür. Siyonist Lobinin en güçlü olduğu ülke ABD’dir. ABD yönetimleri üzerine kurdukları para, medya, akademik baskı ile Siyonizm korkulan, çekinilen, karşıya alınamayan bir güç haline gelmiştir:

“Yahudi yumruğunun gücü, üzerini kaplayan Amerika’nın çelik eldiveninden ve bu eldivenin içinde astar vazifesi gören dolarlardan gelir.”1

ABD seçimlerinde Siyonist lobinin para gücü önemli bir parametre olarak rol oynamaktadır. Haziran 1977’de Başkan Jimmy Carter’e verilen bir memorandumda Yahudi sermayesinin seçimlerde ki gücünü görmek mümkündür:

“Demokratik Ulusal Finans Konseyi’nin 125 üyesinin %70’inden fazlası Yahudi; 1976 yılında Demokrat Partiye bağış yapanların %60’sından fazlası Yahudi’ydi; 1972’de Nixon tarafından toplanan paraların %60’dan fazlası Yahudi katılımcılardan alınmıştı; Humphery’nin 1968 yılındaki kampanyasında toplanan paraların %75’ten fazlası Yahudi katılımcılardan alınmıştı; Scoop Jackson tarafından toplanan paraların %90’dan fazlası Yahudi katılımcılardan alınmıştı. Ülkenin daha az Yahudi bulunan bir bölümünden gelmemiz gerçeğine rağmen bizim birincil fonlarımızın yaklaşık %35’i Yahudi destekçilerden gelmektedir. Bu ülkede her nerede siyaset için bağış toplanıyorsa Amerikan Yahudilerini önemli bir rol oynarken bulabilirsiniz.”2

Seçimlerde oynadıkları bu rolden dolayı ABD-İngiliz yönetimlerinin Ortadoğu’da öngördükleri hoşa gitmeyen bir barış, bu lobi tarafından daima engellenmiştir. Başkan Bush, Filistin’de yeni yerleşim bölgelerinin kurulmamasını istediğinde İsrail Başbakanı Şaron tarafından ciddiye alınmayarak suçlanmıştır:

“Şaron ve Lobi, ABD Başkanına yüklendiler ve kazandılar. İsrail gazetesi Ma’ariv’de muhabir olan Hemi Shalev, “Şaron’un yardımcılarının Powell’in başarısızlığı karşısında memnuniyetlerini saklayamadıklarını” belirtmiştir. Şaron, Başkan Bush’un gözlerinde yenilgiyi gördü, ikisi karşı karşıya geldi ve ilk çekilen Başkan oldu. Ancak Bush’un yenilmesinde anahtar rolü oynayan ABD’deki İsrail yanlısı güçlerdi, İsrail veya Şaron’un kendisi değil.

Bundan sonra durum çok az değişti… Bush, Lyndon Johnson’dan itibaren her başkanının açıkladığı politikanın tersine, işgal bölgelerinde İsrail’in tek taraflı ilhakına destek verdi. ABD’li yetkililer İsrail’in bazı eylemlerini yumuşak bir dille eleştirdiler, ama ayakları üzerinde durabilecek bir Filistin devletinin kurulmasına katkıda bulunmak için çok az şey yaptılar. Hatta eski ulusal güvenlik danışmanı Brent Scowcroft, 2004 Ekim ayında Şaron’un, Başkan Bush’u küçük parmağında oynattığını açıkladı. Eğer Bush, ABD’yi İsrail’den uzaklaştırmaya çalışırsa veya işgal bölgelerinde İsrail’in eylemlerini eleştirirse, Bush’un, Lobi’nin ve onun Kongre’deki destekçilerinin öfkesiyle karşı karşıya kalacağı kesindi. Demokrat Parti başkan adayları bu gerçekleri iyi biliyorlar; işte bu yüzden John Kerry 2004 yılında İsrail’e tam desteğini göstermek için mümkün olan her şeyi yaptı ve Hillary Clinton bugün aynı şeyi yapıyor. Filistinlilere karşı İsrail politikalarına ABD desteğinin sürmesi Lobi’nin ana hedeflerinde biridir, ancak hırsları burada bitmemektedir. İsrail’in bölgenin egemen gücü olarak kalması için ABD’nin destek olmasını da istemektedir. İsrail hükümeti ve ABD’deki İsrail yanlısı grupların, Bush yönetiminin Irak, Suriye ve İran’a yönelik politikaları ile Ortadoğu’yu yeniden düzenleme planını şekillendirmek için birlikte çalışmaları şaşırtıcı değildir.”3

Siyonist Baskı Altındaki Ülke Yönetimleri ile Halk Arasındaki Tezat

Siyonist baskı altında olan ülke yönetimleri iktidar koltuğunu kaybetmemek için İsrail’in lehine ve fakat kendi ülkelerinin aleyhine olan bir çok karar ve uygulamaları kendi halkından saklamakta halkı aldatmak için yalan söylemektedirler. Halklar tek yönlü ve tek yanlı şartlandırılmaktadır:

“İsrail ve Lobi’nin baskısı, ABD’nin Irak’a saldırma kararının arkasındaki tek etken değildi, ancak etkili faktörlerden biriydi. Bazı Amerikalılar bunun bir petrol savaşı olduğuna inanıyor, ancak bu iddiayı desteklemeye yönelik doğrudan bir kanıt hemen hemen hiç bulunmamaktadır.

Aksine savaş kısmen İsrail’i daha güvenli yapma isteğinden kaynaklanmıştır. Başkan’ın Dış İstihbarat Danışma Kurulu (2001-2003) üyesi, 11 Eylül Komisyonu’nun yönetici müdürü ve şimdi Dışişleri Bakanı Condoleezza Rice’ın danışmanı olan Philip Zelikow’a göre, Irak’taki tehdit ABD’ye yönelik bir tehdit değildi. ‘Açıklanmayan tehdit’ İsrail’e karşıydı; 2002 Eylülünde Zelikow Virginia Üniversitesi’nde katılımcılara “Amerika hükümetinin, herkesçe kabul edilecek bir durum olmadığı için bu söylemi çok fazla kullanmak istemediğini” açıklamıştır.”3

Bu yanılmaya rağmen gerçekler uzun süre saklanamadığı için İsrail’e haksızca ve tek yanlı olarak verilen destek, aydınların ve halkın tepkisine sebebiyet vermektedir. Dolayısıyla ülke yönetimleri bu işbirlikçi tavırdan dolayı yıpranmaktadır:

“İsrail’e sorgusuz sualsiz verilen bu destek, Birleşik Devletler’in Ortadoğu dışındaki pozisyonunu da zayıflatmaktadır. Yabancı elitler sürekli olarak Birleşik Devletler’in İsrail’e bu destekleyici imajını izlemektedir ve işgal edilmiş bölgelerde İsrail’e olan toleransını ahlak dışı ve teröre karşı savaşta bir handikap olarak algılamaktadırlar. Örnek olarak Nisan 2004’de, 52 eski İngiliz diplomat Başbakan Tony Blair’e bir mektup göndererek İsrail-Filistin çatışmasının Batı ile Arap ve İslam Dünyası arasındaki ilişkileri zehirlediğini söylediler ve Bush ile Başbakan Ariel Şaron’un politikalarının tek taraflı ve illegal olduğu konusunda uyarı yaptılar.” (Bu mektubun bir kopyası için, bkz “Ortadoğu’da Başarısızlık İçin Lanetlenmiş” The Guardian, 27 Nisan, 2004. Ayrıca bkz Nicholas Blanford,”Birleşik Devletler Hamleleri Ilımlı Arapları Tahrik Ediyor”, The Christian Science Monitor, 26 Nisan 2004.)4

İngiliz diplomatların Tony Blair’e yazdığı mektubun benzeri 2004 mayısında 50 emekli Amerikalı diplomat tarafından Başkan Bush’a yazılmıştır.4 (Bu mektubun bir kopyası 18 Kasım 2004’de The New York Review Of Books’ta yayınlanmıştır.”)

Amerikan halkı, İsrail’in bu fütursuz tavırlarını barışın önünde ciddi bir engel olarak görmekte olup yönetimin tavır almasını istemektedir. 10-11 Nisan 2002’de Time/CNN tarafından yürütülen bir araştırmadaki bulgular, İsrail’e karşı duyulan tepkinin bir göstergesiydi:

“Eğer Şaron yakın zamanda işgal ettiği Filistin topraklarından geri çekilmeyi reddederse Amerikalıların yüzde 60’ı İsrail’e yapılan ABD yardımının kesilmesi veya azaltılması gerektiğine inanıyor. Araştırmaya katılanların yüzde 75’i İsrail’i ziyaret ettiğinde Powell’ın Arafat’la görüşmesi gerektiğini düşünüyor. Şaron ile ilgili olarak ise sadece yüzde 35’lik bir kesim onu dürüst bulmaktaydı; yüzde 35’lik bir kısım onun savaş çığırtkanı olduğunu, yüzde 20’lik kesim ise bir terörist olduğunu düşünüyordu ve yüzde 25’lik bir kesim onu ABD’nin düşmanı olarak görüyordu.”3

Mayıs 2003 tarihli bir araştırmada da benzer bir sonuç elde edilmiştir:

“Amerikalıların yüzde 60’ından fazlası çatışmayı sona erdirmemesi durumunda İsrail’e yapılan yardımın kesilmesini istemektedir.”3

Bu nedenle Siyonist lobinin yönetimler üzerine kurduğu bu yıpratıcı baskı ifşa edilerek, kamuoyunun kendi yönetimleri üzerinde ki baskısı harekete geçirilmelidir.

Siyonist Yahudilerle Siyonist Olmayan Yahudiler Arasındaki Tezat, Siyonistler Arasındaki Tezat 

Siyonistlerin uyguladıkları politikalardan dolayı rahatsız olan ve karşı çıkan Yahudi din adamları, bilim adamları, aydınlar ve halk vardır. Ancak devlet erkini eline geçirmiş Siyonist bir grup, dünyevi bir iktidar için Dini ve dindarı istismar etmekte ve kutsal metinleri çarpıtıp kullanmaktadır. Bu anlayışa, Nathan Weinstock Siyonizm İsrail’e Karşı kitabında dikkat çekmekte ve de karşı çıkmaktadır:

“İsrail’de haham gericiliği galip geliyorsa, Siyonist inanışın Hazreti Musa’nın dinine sarılmaktan başka tutanağı olmadığı içindir. “Seçilmiş Halk” ve “Vaad Edilmiş Toprak” kavramlarını silip atın, Siyonizm’in temeli bir anda çöker. Onun için dinî partiler güçlerini tuhaf bir şekilde agnostik Siyonistlerin suç ortaklığından alırlar. İsrail’in Siyonist yapısının iç tutarlılığı, din adamlarının otoritesini güçlendirmeye ülkenin yöneticilerini mecbur bırakmıştır. Okul programlarına mecburî din derslerini koyan, Ben Gurion’un etkisi altındaki sosyal demokrat “Mapai” partisi olmuştur, dinci partiler değil.”5

Profesör İsrael Şahak, ‘İsrail Devletinde Irkçılık’ kitabında Siyonistlerin beyin yıkamasının Yahudi halkında yaptığı tahribatı dile getirerek uygulamalara karşı çıkmıştır:

“Yahudiler inanır ve günde üç kere bir Yahudi’nin Allah’a ve ancak Allah’a sadakatle bağlı kalması gerektiğini söylerler: “Tanrın Yahova’yı bütün kalbinle, bütün ruhunla ve bütün gücünle seveceksin” (Tesniye, böl. 6, cümle 5). Çok küçük bir azınlık hâlâ buna inanır. Fakat bana öyle geliyor ki Yahudi halkının büyük çoğunluğu Tanrı’sını kaybetti ve O’nun yerine bir put koydu, tıpkı bir heykelini dikmek için, uğruna bütün altınlarını vererek diktirdikleri altın buzağıya çölde taptıkları zamanki gibi. Onların modern putunun adı İsrail devletidir.”6

 Hayatını Siyonizm’e adayan Siyonist önderlerden, Truman zamanından beri “lobi”de birinci plânda bir rol oynayan, Başkanlar Konferansı kurucusu, Dünya Yahudi Kongresi Başkanı Nahum Goldman, Kasım 1976’da( İsrail’de Begin iktidardaydı) Siyonist politikaların “yıkıcı bir güç” ve Ortadoğu barışına “büyük bir engel” olduğunu görüp Başkan Carter ve danışmanları Vance ile Brezezinski’ye, “Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Siyonist lobiyi kırmalarını.” teklif eder.6 Fakat ABD başkanı bunu yapmaya cesaret edemez:

“Cyrus Vance: “Goldman bize lobiyi kırmamızı teklif etti, fakat Başkan ve Dışişleri Bakanı buna güçlerinin yetmeyeceği ve zaten bunun Yahudi düşmanlığına yol açabileceği cevabını verdiler.”6

Keza İsrail’in uyguladığı politikaları tehlikeli bulduğu için Dünya Yahudi Kongresi Başkanı  Edgar Bronfman Sr, 2003 yılında Başkan Bush’tan İsrail’in, ‘’güvenlik duvarı’’ inşaatını durdurmasını istemiştir. Benzer bir şekilde İsrail Siyaset Forumu Başkanı Seymour Reich, Dışişleri Bakanı Condoleeza Rice’a 2005 Kasım ayında İsrail’in Gazze Şeridi’ndeki kritik bir sınırı tekrar açması için baskı yapmasını önermiştir. 2005 yılında yapılan araştırmalar; “Genç Amerikan Yahudi Nüfusunun İsrail’e karşı çok daha fazla kararsız bir tutum sergilemekte’’ ve “Birleşik Devletler Yahudilerinin İsrail’e olan bağlılıkları son 2 yılda düşme eğiliminde olduğunu göstermiştir”(7).

Görülebileceği gibi hem Siyonistlerin tümü hem de Yahudilerin tümü aynı şeyleri düşünmemekte, uygulanan politikaların tümüne destek vermemektedirler. Genel olarak toplumlar homojen olmayıp kötülükleri icra edenler, kötülüğe karşı çıkanlar ve Kötülükler karşısında sessiz kalanlar olmak üzere üç farklı tavır sergileyen insan unsuru bulunmaktadır. İsrailoğullarının geçmişinde bu üç farklı tavır içerisinde zalimlerin baskın olmasının çok acı sonuçlar doğurduğu bilinmektedir:

 “Biz onları (İsrailoğullarını) ayrı ayrı oymaklar olarak on iki topluluk (ümmet) olarak ayırdık. Kavmi kendisinden su istediğinde Musa’ya: “Asan’la taşa vur” diye vahyettik. Ondan on iki pınar sızıp-fışkırdı; Böylece her bir insan-topluluğu su içeceği yeri öğrenmiş oldu. Üzerlerine bulutla gölge çektik ve onlara kudret helvası ile bıldırcın indirdik. (Sonra da şöyle dedik:) “Size rızk olarak verdiklerimizin temiz olanlarından yeyin.” Onlar bize zulmetmedi, ancak kendi nefislerine zulmediyorlardı.

 Onlara: “Bu şehirde oturun, ondan istediğiniz yerden yeyin, ‘dileğimiz bağışlanmadır’ deyin ve kapısından secde ederek girin, (biz de) hatalarınızı bağışlayalım. İyilik yapanların (armağanlarını) arttıracağız” denildiğinde, Onlardan zulme sapanlar, sözü kendilerine söylenenden başka bir şeyle değiştirdiler. Biz de bunun üzerine zulme sapmaları dolayısıyla gökten ‘iğrenç bir azab’ indirdik.

Bir de onlara deniz kıyısındaki şehri (n uğradığı sonucu) sor. Hani onlar cumartesi (yasağını çiğneyerek) haddi aşmışlardı. ‘Cumartesi günü iş yapma yasağına uyduklarında’, balıkları onlara açıktan akın akın geliyor, ‘cumartesi günü iş yapma yasağına uymadıklarında’ ise, gelmiyorlardı. İşte biz, fıska sapmaları dolayısıyla onları böyle imtihan ediyorduk.

Onlardan bir topluluk: “Allah’ın kendilerini yıkıma uğratmak veya şiddetli bir azaba uğratmak istediği bir kavme ne diye öğüt veriyorsunuz?” dediğinde “Rabbinize karşı bir özür için ve bir ihtimal sakınabilirler, diye” dediler.

Kendilerine hatırlatılanı unuttuklarında ise, biz de kötülükten sakındıranları kurtardık. Zulme sapanları yaptıkları fısk dolayısıyla pek zorlu bir azab ile yakalayıverdik.

Onlar, kendisinden sakındırıldıkları ‘şeyi yapmada ısrar edip başkaldırınca’ onlara: “Aşağılık maymunlar olunuz” dedik.

 Ve Rabbinin ilan ettiği şu zamanı hatırla ki, hani Rabbin belirtmişti, “Kıyamet gününe kadar İsrail oğullarının üzerine tekrar tekrar onlara şiddetli azablar uygulayacak insanlar gönderelim.” Rabbin sonuçlandırması pek çabuktur ve gerçekten O, bağışlayandır, esirgeyendir.

Onları yer yüzünde ayrı ayrı topluluklar olarak paramparça dağıttık. Kimileri salih (davranışlarda) bulunuyor, kimileri de bunların dışında olan aşağılıklardır. Umulur ki dönerler diye, onları iyiliklerle ve kötülüklerle imtihan ettik.

Onların ardından yerlerine kitaba mirasçı olan bir takım ‘kötü kimseler’ geçti. (Bunlar) Şu değersiz olan (dünya) nın geçici-yararını alıyor ve: “Yakında bağışlanacağız” diyorlar. Bunun benzeri bir yarar gelince onu da alıyorlar. Kendilerinden Allah’a karşı hakkı söylemekten başka bir şeyi söylemeyeceklerine ilişkin Kitap sözü alınmamış mıydı? Oysa içinde olanı da okudular.

(Allah’tan) Korkanlar için ahiret yurdu daha hayırlıdır. Halâ akıl erdirmeyecek misiniz?” (7/160-169)

Geçmişte Musa’nın kavminde “hakka ileten ve onunla adalet yapan bir topluluk var” (7/159) olduğu gibi bugün de Yahudiler arasında hakkı ve adaleti ayakta tutmak isteyen, zulme karşı olan insanlar mevcuttur. Geçmişte ataları sözlerin çarpıtılarak zulmün ve fesadın yaygınlaşmasına nasıl karşı çıkmışsa bu günde bu insanlar, aynı şekilde karşı çıkacaktır. Müslümanlara bugün düşen görev, bu insanları bulup ortaya çıkarmak, onları zulme karşı çıkma konusunda ikna etmektir.

Öyleyse yapılması gereken bu tür gayrı memnunların seslerinin duyulmasını sağlamaktır.

Yapılması gereken, Siyonistlere karşı Siyonist olmayanları desteklemek, Siyonist politikalara karşı çıkmalarını sağlamaktır.

Yapılması gereken, Siyonist politikaların Yahudi halkının menfaatine olmadığına Yahudileri ikna edebilmektir.

Yoksa en zayıf halka olarak görülen Lübnan’da helak olacaklardır. Çünkü O masum ve mazlum insanların feryadı, duası ve bedduası arşa yükselmektedir.

Tarihteki İlahî Ceza Yahudilere Hatırlatılarak Tefekkür Etmeleri Sağlanmalıdır

Dünyanın en modern silahları ile donatılmış ve ABD’den her türlü lojistik desteği alan İsrail ordusuna karşı Hizbullah’ın gösterdiği başarı, Allah’ın Yahudilere bir ikazı, bir uyarısıdır. Tarihte İsrailoğullarının iki kez sürgün edilmesindeki ilahi cezanın gelişinin nedeni İsrail oğullarının çoğunluğunun fesat, zulüm ve isyanda aşırılığa kaçmış olmalarıydı(7/160-169, 17/4-7). Gerek Kur’ân ve gerekse Tevrat’ta İsrailoğullarına geçmişte yaptıkları zulümlerden dolayı çarptırıldıkları cezalar anlatılmaktadır. Tevrat’ın, Tesniye 28/15-68 ve Leviller 26/14-39 bölümlerinde cezalandırılma nedenleri ve cezalandırılma şekilleri açıklanmaktadır. Öngörülen cezalar, insanın tüylerini diken diken etmeye yeter de artar bile. Ancak bunların tümüne burada yer vermemiz mümkün değil. Bunlardan seçilen birkaç ayet genele ilişkin bir fikir vermek için yeterlidir:

Lev.26: 16 sizi şöyle cezalandıracağım:

 Lev.26: 17 Size öfkeyle bakacağım. Düşmanlarınız sizi bozguna uğratacak. Sizden nefret edenler sizi yönetecek. Kovalayan yokken bile kaçacaksınız.

Lev.26: 33 Sizi öteki ulusların arasına dağıtacak, kılıcımla peşinize düşeceğim. Ülkeniz viran olacak, kentleriniz harabeye dönecek.

Lev.26: 36 “‘Düşman ülkelerinde sağ kalanlarınızın yüreğine öyle bir korku düşüreceğim ki, rüzgarın sürüklediği yaprakların sesinden bile kaçacaklar. Savaştan kaçarcasına kaçacaklar. Peşlerinde kovalayan olmadığı halde düşecekler.

Lev.26: 37 Kovalayan yokken savaştan kaçarcasına birbirlerinin üzerine yıkılacaklar. Düşmanlarınızın karşısında ayakta duramayacaksınız.

Lev.26: 38 Öteki ulusların arasında yok olacaksınız. Düşman ülkeler sizi yutacak.

Lev.26: 39 Artakalanlarınız gerek kendi, gerekse atalarının suçlarından ötürü düşman ülkelerde eriyip gidecekler.

Yas.28: 36 “Rab sizi ve başınıza atayacağınız kralı sizin de atalarınızın da bilmediği bir ulusa sürecek. Orada ağaçtan,taştan yapılmış başka ilahlara tapacaksınız.

Yas.28: 37 Rab’bin sizi süreceği bütün uluslar başınıza gelenlerden dehşete düşecek; sizi aşağılayacak, sizinle eğlenecekler.

Yas.28: 48 Rab’bin üzerinize göndereceği düşmanlara kölelik edeceksiniz. Aç, susuz, çıplak kalacaksınız; her şeye gereksinim duyacaksınız. Rab sizi yok edinceye dek boynunuza demir boyunduruk vuracak.

Yas.28: 49-50 “RAB uzaktan, dünyanın öbür ucundan bir ulusu –dilini bilmediğiniz bir ulusu, yaşlılara saygı, küçüklere sevgi beslemeyen acımasız bir ulusu- birden çullanan bir kartal gibi başınıza getirecek.

Yas.28: 64 “RAB sizi dünyanın bir ucundan öbür ucuna, bütün halklar arasına dağıtacak. Orada sizin de atalarınızın da tanımadığı,ağaçtan ve taştan yapılmış başka ilahlara tapacaksınız.

Yas.28: 65 Bu uluslar arasında ne esenliğiniz ne de dinlenecek bir yeriniz olacak. Orada RAB size titreyen yürekler, umutsuzluk ve bakmaktan yorulmuş gözler verecek.

Anti-Semit Söylemler Siyonizm’in Truva Atıdır

Hiçbir ırk ve hiçbir millet yaratılıştan topyekün iyi ve topyekün kötü olamaz; topyekün üstün ve topyekün aşağılık olamaz. Genetik olarak böyle bir tasnif, böyle bir sınıflama yapılamaz. Bu ilahi adalete aykırıdır. İslam’da insanların birbirlerine karşı üstünlüğünün ölçüsü takva kavramı ile formüle edilmiştir(49/13). Her ırk ve her millet içerisinde Kur’ân’da (7/160-169) genel çerçevede belirtilen üç grup insan unsuru (kötülüğü icra edenler, kötülüğe karşı çıkanlar, neme lazımcılar) vardır. Asıl mücadele birinci ve ikinci gruplar arasında, şuurlu iman edenlerle bilerek inkar edenler arasında cereyan etmektedir. Sessiz kalabalıklar seyircidirler. Toplum ilk iki grubun mücadelesi ile yön ve şekil alır. Yahudiler için de bu böyledir. Kur’ân’daki kavramlara ve hitaplara bu açıdan çok dikkat edilmelidir:

“İsrail oğullarından küfredenlere, Davud ve Meryem Oğlu İsa diliyle lanet edilmiştir. Bu, isyan etmeleri ve haddi aşmaları nedeniyledir.

Yapmakta oldukları münker (çirkin iş) lerden birbirlerini sakındırmıyorlardı. Yapmakta oldukları şey ne kötü idi!.”(5/78-79)

Bu nedenle bir ırkı, bir milleti toptan suçlu ve kötü olarak görmeden kaynaklanan bir düşmanlık anlamına gelen Anti-semit bir söylem yanlıştır, tehlikelidir. Bu konuda yapılacak provokasyonların tuzağına düşülmemelidir.

 II. Cihan harbinde anti- semit hareketlerden dolayı Yahudilerin, Siyonist Yahudilerin değil, Nazi-Faşist-Siyonist işbirliği sonucu maruz kaldıkları katliam insanlığın şuur altında nefret dolu bir öfkeyi yerleştirmiştir:

“Fransız vatandaşlarına yönelik 2002 yılına ait bir araştırma, araştırmaya katılanların yüzde 89’unun bir Yahudi ile birlikte yaşamayı göze alabildiğini; yüzde 97’sinin Anti-Semitist duvar yazısı yazmanın ciddi bir suç olduğuna inandığını; yüzde 87’sinin Fransız sinagoglarına saldırıları utanç verici bulduğunu ve Katolik adetlerine bağlı Fransızların yüzde 85’inin Yahudilerin iş ve finans dünyasında çok fazla etkisi olduğuna yönelik suçlamaları kabul etmediğini ortaya çıkarmıştır.”3

İşte bu şuuraltını iyi okuyan Siyonist lobiler, Yahudilerin maruz kaldıkları bu zulmü kullanmakta mahirlerdir. Siyonist politikaları uygulayan İsrail devletine ilişkin bir eleştirinin etkisini kırmak için anti-semitizmi bir silah olarak kullanıp bütün muhataplar bu silahla yıpratılmaktadır:

“... İsrail’in faaliyetlerini eleştiren veya İsrail yanlısı grupların ABD’nin Ortadoğu politikası üzerinde önemli etkileri -AIPAC’ın övdüğü bir etki- olduğunu söyleyen birinin Anti-Semitist / Yahudi düşmanı olarak etiketlendirilmesi ihtimali oldukça yüksektir. Gerçekten, İsrail medyasının kendisi dahi, Amerika’daki “Yahudi lobisi”nden bahsederken Anti-Semitist suçlamasına maruz kalma riskine sahiptir. Aslında lobinin kendisi sahip olduğu güçten dolayı övünmekte; ama bu duruma dikkat çeken birine saldırmaktadır. Anti-Semitizm hoş görülmediği ve sorumluluk sahibi herhangi bir kimse Anti-Semitist olarak suçlanmak istemeyeceği için, bu etkili bir taktiktir.”3

O nedenle ırkçılık anlamı taşıyacak tüm tutum, tavır ve söylemler yanlıştır; Siyonistlerin ekmeğine yağ süren söylem, davranış ve hareketlerdir. Anti Siyonistleri zora sokacak, Siyonistlerin işini kolaylaştıracak her türlü söz, fikir, düşünce ve davranıştan kaçınılmalıdır.

 İslam coğrafyasında bu incelik yakalanamadığı için körü körüne bir Yahudi düşmanlığı yapılmıştır. Bir kavim, millet genetik yapısından dolayı ne üstündür ne de aşağılıktır. Irklar, boylar ve milletler ilahî sünnetin bir gerçeği olarak vardırlar:

 “Ey insanlar, gerçekten, biz sizi bir erkek ve bir dişiden yarattık ve birbirinizle tanışmanız için siz halklar ve kabileler (şeklinde) kıldık. Hiç şüphesiz, Allah katında sizin en üstün (kerim) olanınız, takvaca en ileride olanınızdır. Hiç şüphe yok Allah, bilendir, haber alandır.”(49/13)

“Göklerin ve yerin yaratılması ile dillerinizin ve renklerinizin ayrı (farklı ve değişik) olması da, O’nun ayetlerindendir. Hiç şüphe yok bunda, alimler için gerçekten ayetler vardır.”(30/22)

Siyonistler Yahudi düşmanlığının diri olmasını kendi stratejilerinin bir unsuru olarak görmekte ve de kullanmaktadırlar. Anti-Semitizmi bir fırsat olarak görmektedirler. Onun için Herzl; “Anti-Semitler bizim en emin dostlarımız, anti-semit ülkeler müttefiklerimiz haline gelecekler”8 demiştir.

Yahudilerin tümü Siyonist değildir. Siyonist ile Yahudi Siyonizm ile Yahudilik

arasındaki ayırıma yol boyu dikkat edilmelidir. Siyonistlerin yaptıkları çirkinlik, yanlışlık ve zulümler genelleştirilerek bir millete şamil kılınıp suçlanmamalıdır.

Siyonist olan Yahudilerle Siyonist olmayan Yahudiler arasında uygulanan politikalardan dolayı gittikçe derinleşen bir tezat vardır. Bu tezat iyi görülmelidir. Siyonistlerin yaptığı katliam ve zulümlerden dolayı tüm Yahudileri ve Yahudiliği sorumlu tutmak ve itham etmek yanlıştır. Söylemlerde bu ince çizgiye dikkat edilmelidir.

Siyonist Politikaların İflas Etmesi İçin Filistin, Lübnan, Afganistan ve Irak Direnişi Desteklenmelidir

Filistin, Lübnan, Afganistan ve Iraktaki direniş, güçlü bir şekilde devam ettiği sürece yukarıda söz konusu ettiğimiz tezatlar derinleşecek ve Siyonist cephede çok ciddi çatlamalar meydana gelecektir. Irakta ki direnişin bu kadar güçlü ve uzun sürmesi, ABD yönetimini ciddi bir şekilde yıprattığı gibi iç ihtilafları da körüklemiştir. Bu coğrafyada etnik ve mezhebi kavgalar önlenip direniş, şer ittifakına karşı bir bütün olarak yönlendirilmelidir. Bu noktada Müslümanlara düşen görev, Müslümanlar arasındaki her türlü ihtilafların çözümüne yardımcı olmak, tarafları provokasyonlara karşı ortak tavır almaya ikna etmek, hatta zorlamak olmalıdır:

“Mü’minlerden iki topluluk çarpışacak olursa, aralarını bulup-düzeltin. Şayet biri diğerine haksızlıkla-tecavüzde bulunacak olursa, artık, haksızlıkla-tecavüzde bulunanla, Allah’ın emrine dönünceye kadar savaşın; eğer sonunda (Allah’ın emrini kabul edip) dönerse, bu durumda adaletle aralarını bulun ve (her konuda) adil davranın. Şüphesiz Allah, adil olanları sever.

Mü’minler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını bulup-düzeltin ve Allah’tan korkup-sakının; umulur ki esirgenirsiniz.”(49/9-10)

Bunun için geçmişe takılıp kalmamak geçmişte vuku bulan olayları bugüne taşımamak geçmişi geçmişte bırakarak kin ve nefret duygularını kalbimizden söküp atmalıyız:

“Rabbimiz, bizi ve bizden önce iman etmiş olan kardeşlerimizi bağışla ve kalplerimizde iman etmiş olanlara karşı bir kin bırakma. Rabbimiz, gerçekten sen, çok şefkatlisin, çok esirgeyicisin.”(59/10)

İşte o zaman işgal çok kısa bir sürede son bulacak, hem orta doğuya hem de dünyaya barış ve huzur gelecektir.

Ekonomik Boykot

1.5 milyar Müslüman, ekonomik olarak çok büyük bir pazardır. Bu pazarda batının ürettiği bir çok mal, ürün tüketilmektedir. İsrail dahil İsrail’e destek veren tüm Batılı şirketlerin mallarına karşı yapılacak bir ekonomik boykot, Karikatür olayında olduğu gibi son derece etkili olacaktır. Uluslararası rekabet böyle bir ekonomik boykotun sonuçlarına katlanamaz. Bu, uluslar arası şirketlerin Siyonist İsrail’e bizzat baskı uygulamasına neden olacaktır.

Müslümanlar Arınarak İşbirlikçi Yönetimlere Son Vermelidir

Müslüman coğrafyanın yaşadığı bu zilletin ana nedenlerinden biri, halkı ile barışık olmayan ve batının işbirlikçisi durumunda ki yönetimlerdir. Bu yönetimler, kendi halkına düşmanca davrandığından halkının desteğinden yoksundur. Kendi halkının değerlerine yabancılaştığı için de hem politika üretememekte hem de dayanacak destekten mahrum oldukları için direnememektedir. Bu, onları korkak, daha aşırı işbirlikçi yapmaktadır:

“Gerçekten sizden olduklarına dair Allah adına yemin ederler. Oysa onlar sizden değildirler. Ancak onlar ödleri kopan bir topluluktur.”(9/56)

 Güç ve iktidarlarını halka dayanarak değil batıya yaslanarak devam ettirmeyi yeğlemektedirler:

“Onlar, mü’minleri bırakıp kâfirleri dostlar (veliler) edinirler. ‘Kuvvet ve onuru (izzeti) ‘ onların yanında mı arıyorlar? Şüphesiz, ‘bütün kuvvet ve onur,’ Allah’ındır.”(4/139)

“Kim izzeti istiyorsa, artık bütün izzet Allah’ındır. Güzel söz O’na yükselir, Salih amel de onu yükseltir. Kötülükleri tasarlayıp düzenleyenler ise; onlar için şiddetli bir azab vardır. Onların tasarladıkları ‘boşa çıkıp bozulur’”(35/10)

 Ne yazık ki bu davranışları ile de hiçbir tarafa yaranamamaktadırlar:

 “Arada bocalayıp dururlar. Ne onlarla, ne bunlarla. Allah kimi saptırırsa, artık sen ona yol bulamazsın.”(4/143)

 Zamanı geldiğinde kullanılmış, hiçbir işe yaramayan bir paçavra gibi fırlatılıp atılmaktadırlar. (Saddam örneğinde olduğu gibi)

Filistin, Lübnan, Irak ve Afganistan’da masum ve mazlumların kanlarının akmasında bu işbirlikçi yönetimlerin payı büyüktür. ABD-İngiltere- İsrail Şer ittifakının yaptığı işgal ve katliamlarla Pandora’nın kutusu açılmıştır. Yüzyıldır uyuşturulan, uyutulan bir halk, bir millet ve bir ümmet uyanmaktadır. Zalimlerin sonunun yıkım olduğu bilincindedir O nedenle ne zülüm yapma ne de zulme uğrama kararlılığındadır. Tüm insanlara tanık ve örnek olma sorumluluğu taşıdığı bilincindedirler:

“Allah adına gerektiği gibi cihad edin. O, sizleri seçmiş ve din konusunda size bir güçlük yüklememiştir, atanız İbrahim’in dini(nde olduğu gibi) . O (Allah) bundan daha önce de, bunda (Kur’an’da) da sizi ‘Müslümanlar’ olarak isimlendirdi; peygamber sizin üzerinize şahid olsun, siz de insanlar üzerine şahidler olasınız diye. Artık dosdoğru namazı kılın, zekâtı verin ve Allah’a sarılın, sizin Mevlanız O’dur. İşte ne güzel mevla ve ne güzel yardımcı.”(22/78)

Dünyevileşme hastalığına yakalananların var olduğu bir ortamda Allah İktidarı Müslümanlara arındırma olmadan vermemektedir. İktidar arınmış olanların hakkıdır.

Allah rızası için insanlara şahit olma sorumluluğunu üstlenenleri ve bu uğurda mücadele edenleri Allah kalbinde hastalık olanlardan arındıracaktır ve de Arındırarak iktidar yapacaktır:

“Ey iman edenler, içinizden kim dininden geri dönerse, Allah da yerine;

Kendisinin onları sevdiği, onların da kendisini sevdiği,

Müminlere karşı alçak gönüllü,

Kafirlere karşı ise güçlü ve onurlu,

Allah yolunda cihad eden ve hiçbir kınayıcının kınamasından korkmayan bir kavim getirir.

Bu Allah’ın bir fazlıdır, onu dilediğine verir.

Sizin dostunuz (veliniz) ancak; Allah, onun Resûlü rükû ediciler olarak namaz kılan ve zekatı veren müminlerdir.

Kim Allah’ı, O’nun Resulünü ve iman edenleri dost (veli) edinirse, hiç şüphe yok, galip gelecek olanlar, Allah’ın taraftarlarıdır.” (5/ 54-56)

 Allah bu şahit topluluğa kurtuluş yollarını gösterecektir:

“Bizim uğrumuzda cihad edenlere, biz şüphesiz onlara yollarımızı gösteririz. Gerçek şu ki Allah, ihsan edenlerle beraberdir.”(29/69)

Sonuç

Hem Siyonistler arasındaki iç ihtilafları artırmak hem Siyonist olmayan Yahudileri Siyonist politikalara karşı çıkmasını sağlamak, hem de İnsanlıkla Siyonizm arasında ki tezadı derinleştirebilmek ve işbirlikçi yönetimlere son vermek için yalana dayanmayan, duygusal olmayan, uzun soluklu, kalıcı, gerçekçi bir mücadele şarttır.

Böyle bir mücadele kurulan tüm tuzakları parçalayacak ve insanlığın kurtuluşunu sağlayacaktır:

“Gerçek şu ki, onlar hileli-düzenler kurdular. Oysa onların düzenleri, dağları yerlerinden oynatacak da olsa, Allah katında onlara hazırlanmış düzen (kötü bir karşılık) vardır.” (14/46)

Ve

“Zulmetmekte olanlar, nasıl bir inkılaba uğrayıp-devrileceklerini pek yakında bileceklerdir.”(26/227)

Kaynaklar

1- Garaudy R., İsrail Mitler ve Terör, Pınar Yayınları, İstanbul, 1996: S:253

2-John J. Mearsheimer, Stephen M. Walt, ABD’nin Ortadoğu Politikası İsrail Lobisi

Tarafından mı Belirleniyor, Londan Review of Books, (Hamilton Jordan, Gizli Dosya, Kutu 34, Dosya “Dış Politika/İç Politika Memorandumları, HJ Memo, 6/77,” dosyalanmış 12 Haziran 1990.) S:27

3- John J. Mearsheimer, Stephen M. Walt, age. S: 30-40

4- John J. Mearsheimer, Stephen M. Walt, age. S: 7-10

5- Garaudy R., age, S: 172-173

6- Garaudy R., age, S: 190-210

7- John J. Mearsheimer, Stephen M. Walt, age. S: 20-25

8- Garaudy R., age. S:50-86